Over de Kobe Show
“Soms te kort, nooit te lang, altijd herkenbaar.“
Wie is Kobe?
Kobe van Reppelen (1991) is een Vlaams slow media maker en schrijver. Vanuit Antwerpen maakt hij de Kobe Show, een long-form podcast met zowel bekende als minder bekende gasten uit verschillende disciplines.
In 2017 publiceerde hij Bij Voorbeeld, een boek dat 30 gesprekken bundelt (uitgegeven in eigen beheer, 2017). In 2018 volgden drie atypische reisgidsen (Porto, Lissabon, Hamburg), genaamd Het Leven In.
Download de perskit
Via deze link (.zip). Inclusief mediakit, cover art, beeldmateriaal van Kobe en audiofragmenten.
Bekijk de mediakit hier (pdf).
Over de show
De Kobe Show begon jaren geleden als een hobby – een klein, esoterisch experiment – het leek me leuk om inspirerende mensen te spreken, met mijn eigen nieuwsgierigheid als rode draad. De babbels zijn steeds uitgebreid, met ruimte voor nuttige details of relevante omwegen. Ik houd van nuance en appreciatie – de kunst om iemand’s verhaal naar waarde te schatten, en doorheen een wereld van tijdelijkheid, iets tijdloos te creëren.
De podcast leeft..
Steun de podcast
Via kobe.show/steun.
Luisteraars & statistieken
Per oktober 2020 heeft De Kobe Show:
Wat anderen zeggen..
Ik ben aan het begin van de lockdown massaal naar podcasts beginnen luisteren. Waaronder de jouwe. Die periode was zo intens, belastend en chaotisch. Tussendoor een podcast luisteren bracht veel rust. Ikzelf ben student en momenteel nog volop mijn weg aan het zoeken. Als 20-jarige heb ik voorlopig nog geen idee wie ik ben, wat ik wil, wat me gelukkig maakt,… En dan is het een verrijking om te luisteren naar de ontroerende, liefdevolle en interessante gesprekken die jij met je gasten voert. Want wat jullie zeggen is ontzettend waardevol. Het geeft mij, en vele anderen de bevestiging dat het leven gaat met pieken en dalen. Met de belangrijkste boodschap: dat dat helemaal oké is. 🙂
We leven zodanig in een maatschappij waar de perfectie wordt nagestreven, waar iedereen zonder na te denken meegaat met de stroom en zichzelf hierin vaak verliest. Ook ik ben me hier sinds kort bewust van geworden. Het feit dat elke gast die je spreekt een persoonlijk verhaal weet te vertellen, is enorm inspirerend. Door naar de podcast te luisteren, krijg ik een pure en eerlijke kijk op de wereld. Reality check is back. Zoals Simon Sinek zegt: “Life is beautiful not because of the things we see or the things we do. Life is beautiful because of the people we meet.”
Ik zou zeggen, blijf doen wat je doet. Want het is godverdomme goed!
Sinds halfweg vorig jaar volg ik met stip het podcast kanaal van Kobe Van Reppelen. In onze huidige maatschappij van vluchtige media, citaten en memes, gaat hij er lijnrecht tegenin met lange, rustige, diepgaande babbels. En dit met personen van divers pluimage. Zoals je kan zien zit hij ondertussen al aan meer dan 100 gesprekken die hij opnam, met zowel bekende (Davy Kestens, Dirk De Wachter, Xavier Taverne, Noël Slangen, Herman Brusselmans, Alexander De Croo, …) als onbekende mensen, die telkens een mooi levensverhaal weten te vertellen.
Hoewel Kobe een behoorlijk jonge gast is (28), vind ik het fantastisch hoe hij die gesprekken voert, boeiend houdt en steeds de juiste vragen stelt. Hij heeft de kunst om op de belangrijkste gebeurtenissen in de levens van z’n gesprekpartners in te pikken, goeie vragen te stellen en daar een schitterend gesprek rond te voeren; wat als luisteraar aanvoelt alsof je zelf het gesprek meevoert. Als de tijd het u eens toelaat, pik er zeker eens een babbel uit met een persoon die u interessant lijkt en beluister eens een podcast van hem. Ik ben ervan overtuigd dat je snel zal voelen wat ik bedoel.
Daarnaast wil ik je nog bedanken voor de impact die je met jouw podcast hebt gehad op mijn leven. Ik ben altijd meer aangetrokken door je podcasts met ondernemers maar als ik dan toch een aflevering beluister die eigenlijk niets met ondernemen te maken heeft, ben ik steeds blij verrast. Ongeacht wie je interviewt, het verhaal van die persoon is steeds intrigerend en dat komt ook door jou. Je geeft de mensen de ruimte om hun verhaal te brengen, je laat af en toe de juiste stilte vallen of je stelt net de juiste vraag. Heel knap hoe je dat doet. Een aflevering die me bijgebleven is, is jouw gesprek met Geert Houben. Zijn verhaal vind ik zeer krachtig en inspirerend. Af en toe schieten er nog stukjes van jullie gesprek door m’n hoofd. Jullie hadden echt een connectie wat het verhaal des te krachtiger maakt. Het moment dat me het meest bewogen heeft, is echter een stukje dat jij zelf gedeeld hebt. Ik weet niet exact meer met wie jouw babbel was maar je sprak toen over het verlies van één van je grootouders toen je nog een puber en fervent gamer was. Je benoemde het feit dat je spijt (spijt was niet de exacte bewoording maar het dekt de lading) had dat je niet nog meer bent langsgegaan op de momenten dat je kon. Dat je met andere zaken bezig was als puber. Ik heb mijn grootvader ook verloren rond die periode in mijn leven en ik herkende mezelf enorm hard in jouw verhaal. Ik zat en zit met een soortgelijk gevoel. Ik heb ook niet alle momenten gegrepen om langs te gaan en ik worstelde daar bij momenten mee. Ik had toch wat meer langs moeten gaan, denk ik vaak. Toen ik je jouw verhaal hoorde vertellen, voelde ik een soort opluchting. Doordat jij dat gevoel benoemde, voelde ik me opeens niet meer alleen in dat gevoel. Ik heb de indruk dat ik dat gevoel beter kan plaatsen sinds dat moment. Bedankt daarvoor. Ook al ken ik je niet, toch draag ik je een warm hart toe Kobe.